Tijdens het opwarmen van ruwijzer- en staalpannen kan er geur vrijkomen. Dat drogen gebeurt op een droogstandinstallatie na het vervangen van de bemetseling van een pan. Door aanpassingen aan de installatie hergebruiken we de rookgassen. Doordat deze gassen opnieuw als verbrandingslucht worden ingezet worden de vluchtige geurende stoffen verbrand.  

In vergelijking met de situatie zonder aanpassingen, is de waarneming van geurcomponenten door de e-neuzen bij de Staalfabriek gehalveerd. Dit betekent dat er minder geurrelevante componenten worden waargenomen als gevolg van het opstoken van de pannen. 

Om tot het aantal hinderuren te komen gebruiken we een verspreidingsmodel dat de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied ook gebruikt. Om te voorkomen dat atypische weerseffecten invloed hebben op de resultaten wordt gebruik gemaakt van weer data van een vastgestelde 10-jarige periode (2005-2014). Hieronder een (sterk) versimpelde weergave van dat model: 

Emissiedata 2019  x  10-jarig weer data (2005-2014)  = 8.557 uren met meer dan 1 geurcomponent in Wijk aan Zee, uitvergroot naar 10 jaar 

Emissiedata 2023  x  10-jarig weer data (2005-2014) = 526 uren met meer dan 1 geurcomponent in Wijk aan Zee, uitvergroot naar 10 jaar